برنامه ریزی یک سیستم تشخیص گاز طبیعی:

یک باور عمومی وجود دارد که هنگام نصب یک سیستم تشخیص گاز نصب را با امنیت کامل انجام می‌دهید.
این گزاره نادرست و خطرناک حقیقی نیست.
با چنین اقدام ساده‌ای، نصب را نمی توان ایمن کرد. ایمنی نصب و راه اندازی در مرحله طراحی با مهندسی درست و مرغوبیت مواد اولیه آغاز می‌شود و از طریق ساخت و ساز به منظور توسعه عملیات ایمن انجام شده توسط پرسنل آموزش دیده و مجرب انجام می‌شود.
پس از آنکه مهندسی درست و توسعه اقدامات ایمن عملی رعایت شد، تنها بعد از آن است که تشخیص گاز می‌تواند برای کمک و بهبود امنیت کلی نصب نقش پذیر و عملی باشد. یک سیستم تشخیص گاز کارآمد نقش اصلی را در یک دستگاه ایمنی دارد.
در کارکرد عادی یک فرآیند، سیستم تشخیص گاز هرگز نباید فعال شود، وظیفه اولیه آن یک "نگهبان" 24 ساعته است، نظارت بر اتمسفرهای انتخاب شده برای پیدا کردن یک رویداد غیر عادی است که میتواند نشان دهنده شکست یک آیتم گیاهی باشد که یک عمل عملی نادرست و بالقوه خطرناک است.
در چنین شرایطی، وظیفه دوم سیستم تشخیص گاز این است که برای پاسخگویی و کنترل سریع به رویداد غیر عادی، به شکلی که قبل از اینکه گاز یا گاز بخار توسعه یابد و بتواند به اندازه‌ای تبدیل شود که یک فاجعه به بار آورد.
یک سیستم تشخیص گاز از نوعی که برای نصب باید مورد استفاده قرار گیرد هرگز نباید برای نظارت بر فرآیند یا روش، استفاده شود، بلکه بایستی نقش تحلیل کننده فرایند را داشته باشد.
در صورتی که آشکارساز گاز برای نظارت بر یک فرآیند مورد استفاده قرار بگیرد، یک خطر بسیار واقعی وجود دارد که پرسنل عملیاتی به منظم بودن فعالیت سیستم تشخیص گاز عادت کرده است و در انتظار شرایط بحرانی نیست. در چنین شرایطی، یک خطر بسیار واقعی وجود دارد که وقوع یک رویداد غیر طبیعی و خطرناک بدون توجه و بدون تمایز از عملیات «عادی» رخ خواهد داد و از چشم کارکنان به دور خواهد بود.

اندازه سیستم تشخیص گاز:
هیچ اندازه "دقیقی" برای سیستم تشخیص گاز وجود ندارد. واضح است که سیستم ‌های بزرگتر برای یک مکان با حجم ثابت است که به احتمال زیاد تشخیص یک ابر گاز سمی یا قابل اشتعال کوچک است و زمان اتخاذ شده برای تشخیص که اندازه سیستم افزایش می یابد نیز کاهش می یابد.
با این وجود، این منطق، هزینه‌های این سیستم و هزینه های فعلی خود را در بر می گیرد. بنابراین تناسب میان مزایای یک سیستم و هزینه آن ضروری است.
این سازش توسط تعریف ذاتی است؛ که می‌تواند بر مبنای مثال‌های بسیاری از عوامل باشد:
1.    مجموع بودجه در یک سرمایه گذاری.
2.    فلسفه این سسیتم این است که نظارت بر محیط پیرامون در فاصله 20 متری است.
3.    مدل سازی پیش بینی ریاضی برای ارزیابی زمان پاسخ دادن به حوادث شناخته شده و ارائه یک سیستم تشخیص گاز برای پاسخ سریعتر از زمان مورد نیاز است.
4.    نظرات شخصی پرسنل کارخانه با تجربه.
5.    تجزیه و تحلیل خطر درک شده در یک منطقه بر اساس منطقه.
در واقع، تصمیم نهایی برای اندازه سیستم معمولا مجموعه‌ای شامل این عوامل است.

چه ضروری است؟
در حالی که هدف ما در جهان ایده آل کشف نشت گاز است با سنسورهای ثابت برای تشخیص توده های گاز که می تواند خطر جدی ایجاد کند با توجه به محدودیت‌های مالی و مهندسی است.
بنابراین، باید مشخص کنیم که یک "خطر مهم" چیست؟ در حالی که دیدگاه های مختلفی وجود خواهد داشت؛ یک تعریف می تواند رویدادی باشد که مردم آسیب می رسانند و ساختمان ها و ساختمان ها آسیب می بینند. در صنعت نفت و گاز، برخی از حمایت ها برای تعریف این به عنوان انرژی آزاد شده است، زمانی که یک ابر گاز قطر 5 متر حاوی مخلوط گاز استوکیومتری، تقریبا 10٪ گاز طبیعی را در هوا برای یک گاز طبیعی مبتنی بر متان بالا احتراز می کند. به خاطر داشته باشید که فقط یک فشار بیش از 150 میلیبار در یک ساختمان عادی برای آسیب رساندن به ساختار نیاز دارید.
با این اوصاف، نیاز به قرار دادن یک سنسور گاز در یک ماتریس مثلثی افقی 4 متری در مناطق خطر ویژه است.
علاوه بر خطر آتش سوزی بسیاری از هیدروکربن های مختلف که در یک مجتمع پردازش شده است، همچنین احتمالا خطر سمی سولفید هیدروژن وجود دارد و وقتی که غلظت حجمی سولفید هیدروژن در سیستم گاز با فشار بالا بیشتر از 500 ppm H2S باشد منطقه از نظر گاز سمی خطر است.